«گم شده»
من گم شده‌ام ...
من روی زمین گم شده‌ام ...
من با زمین گم شده‌ام ...
من در هستی گم شده‌ام ...
من٬ روی زمین ٬ با زمین٬ در هستی گم شده‌ام . . .
حتی نمیدونم از کدوم طرف باید برم که به «کجا ؟ » برسم!!
حتی نمیدونم فقط «گم شده‌ام» یا «گمشده» هم دارم!؟!
haraj.parsibox.com
دوست عزیز اگر قصد خرید وبلاگ دارید میتوانید به آدرس بالا مراجعه کنید و در صورت تمایل با ما تماس بگیرید تا با قیمت ناچیز به شما بدهیم
من که نه...
کس دیگه‌ای نمی‌خواد؟!
آدمها همشون گم شدند. همه گمشده دارند. توی این دنیای بزرگ...
سختِ... این طوری ادامه دادن سختِ...
خاک نهاد چه میکنی در این ژرفای تنگ
گم گشته ای به پهنای زندگی
امان از بی کسی!!!!!
بی‌کسی هم عالمی دارد...!
من میگم بس که دنبال اون گمشده گشتیم خودمونم گم شدیم..
واسم جالب بود که همین چند دقیقه پیش یادت افتادم بعد نظرت رو دیدم انگار جدی جدی دل به دل راه داره!
شایدم اگه اونُ پیدا کنیم خودمونم پیدا بشیم...!
جدا‌ً؟!
ولی بعضی‌ها میگن:
غلط است هر که گوید ...
دل من ز غصه خون شد٬ دل او خبر ندارد...
مثل اینکه واقعا گم شدی چون چند وقته که خبری ازت نیست!
کجا؟. . . اینجا یا تو وبلاگ شما؟
گم شدن خوبه کسی آدمو نمیشناسه. اگر گم شدن مطلق باشه که دیگه عالی چون اصلا کسی نیست که بشناسه یا نشناسه. بکر... بکر
گمشده چی؟!
اونم خوبه؟
خاک نهاد:من از ان که گردم به مستی هلاک به ایین مستی بریدم به خاک
همه اخرش به خاک بر میگردیم اونجا کسی دیگه گم نمی شه
از خاک... به خاک... این میان با رنج« بودن» چه کنیم...؟!
نگران نباش تو در گم شدن ها گم می شوی تا انجا که هرگز پیداشدن را نه گم کنی نه پیدا معلق میان زمین و آسمان تولدی دیگر هان؟
تولدی دیگر...؟!